حال و احوال

خیلی سرحال نیستم، یعنی بدم نیستم ها، اما دنبال یه شادی میگردم، دنبال یه حس خوب یه فکر خوب یه چیزی که بهم آرامش بده. یکم سرم سنگینه و سایه غم روی سر خودم حس می کنم یعنی می دونم اگر درست جواب ندم به این حس و حال، افسردگی و ناراحتی میاد سراغم. نمی دونم، بذار همینجوری که هست بمونه، بعضی وقتا تلاش کردن نتیجه عکس میده، بذار هرجور که میخواد بگذره بگذره، من دارم زندگی می کنم، زندگی هم همینه، بالا و پایین داره یه روز غمگینی، یه روز خیلی خوشحالی اما هیچکدومش موندگار نیست همش میره و میاد. خداروشکر این دو روز بد زندگی نکردم به خودم افتخار می کنم که دارم درست زندگی می کنم، ورزش می کنم، زبان می خونم می خوام روی مقاله کار کنم، پروژه انجام میدم که در ازاش پول می گیرم تا بتونم خرجای روزمره ام پوشش بدم. بعد از اون اینکه آدم باید مداومت داشته باشه توی زندگیش، کارهایی که لازم هست انجام بده، انجام بده و زیاد به خودش گیر نده، ما همه انسان هستیم و انسان بودن یعنی نقص داشتن و انسان بودن با کامل بودن برابر نیست، پس همینطوری که هستیم خودمون بپذیریم و زندگی بکنم،هیچی موندگار نیستش. مثل یه فیلم سینمایی که یه لحظه داری یه درگیری و تیراندازی توش میبینی و یه لحظه دیگه عروسی و شادی و عشق بازی. زندگی هم همینطوری فقط با یه ریتم کندتر میگذره اما اگر به این ریتم ایمان داشته باشه دیگه هیچوفقت خودت غرق توی مشکلات و ناراحتی ها و یا حتی شادی ها نمی کنه و به زندگی ادامه میدی.