بازم خودم بازم مسئولیت خودم بازم احساس خودم

داشتم دوباره فکر می کردم به اتفاقای گذشته، فکرایی که میاد توی ذهنم و احساساتی که نسبت به بقیه پیدا می کنم، این مهم نیست که چقدر ناراحت یا عصبانی باشی یا احساس تنهایی و دلتنگی بکنی، از خودت بدت بیاد یا هرچی. احساسات و افکار میان و میرم، از همه مهتر اینه که به خودت اعتماد کنی و مسئولیت احساسات و افکارت به عهده بگیری و شروع کنی به کار کردن و زندگی کردن، بدونی که خوب و بد زندگیت مال خودته،قرار نیست کسی بیاد حال تورو خوب کنه، برای تو کار کنه یا اینکه غصه تورو بخوره. هر آدمی حتی مادر حتی پدر حتی همسر همه خودشون یه انسان مستقل هستند و دغدغه های خودشون دارند، تو نمی تونی از اونا متوقع باشی که بیان و نگران تو باشن، چه برسه به یه دختر که اون ممکنه از همه آسیب پذیر تر باشه، خودت مال خودته زندگیت اینو فراموش نکن اگه حالت بده این مسئولیت خودته که خال خودت خوب کنی و برتامه بریزی وایسه خودت.