طرحواره محرومیت عاطفی

از دیشب روی پیام های دیگران حساس شدم، چندتا پیام دادم اما کسی ازم تشکر نکرد، یعنی اون کسی که واسش پیام دادم نیومد تشکر کنه. این حالم بد می کنه. حس می کنم من دوست داشتنی و با ارزش نیستم، من اونقدری قابل احترام نیستم براشون و از من زیاد خوششون نمیاد واسه همین ازم تشکر نکردن و اهمتی ندادن به حرفم. این آزارم میده، یه تفکر باطل که ملکه ذهنم شده و مثل یک سیکل تکرارشونده آزارم میده. هرچی هستش باشه من برام مهم نیستش. من دوست داشتنی و با ارزش هستم و آدم خیلی محترم و چذابی هستم. شاید که دیگران به صلابت و اعتماد به نفس من حسودی می کنن و لجشون میگیره که چطور من انقدر به خودم مسلط هستم.

هرچی از هرجا...