چطوری رها شم

یه چند روزی هستش که احساس ناتوانی زیادی بهم دست میده. جالب اینکه با مشاورم همین چند روز پیش کلی صحبت کردیم و گفتش که مشکل تو همین افکارته. افکاری که بهت میگن تو نمی تونی تو موفق نمیشی، تو شکست می خوری، فایده نداره و این حرفا.

واسه همینم این چند روز بیشتر سعی کردم با این افکار مبازره کنم و این باور در خودم تقویت کنم که می تونم موفق بشم. اما برعکس بیشتر مقاومت بوجود اومد و این افکار قوی تر شدن و بهم مسلط شدن.

راه حل چیه! وقتی یه کاری جلوت میذارن و میگن انجامش بده و تو فقط نگاهش می کنی و میگی سخته من نمی تونم، شروع می کنی به خودآزاری و سرزنش کردن خودت. خب اینچا راه حل چیه!

دو تا راه حل بیشتر نداره که 1. تسلیم بشی و بگی من نمی تونم باید زمان خیلی زیادی داشته باشم. شروع کنی به حذف کردن مسئولیت هات. 2.  انجام بدی کارها رو این باور در خودت تقویت کنی که می تونی و موفق میشی، به خودت یادآوری کنی که آدم توانمندی هستی و موفق میشی. قرار نیست وارد یک جنگ و دعوا بشی، قرار کار کنی و پیش ببری کاراتو.

این شرایط یک دورانی یادم میاره. من زمانی که مدرسه میرفتم همیشه چزو شاگردهای ممتاز بودم و توی همه درسا خوب بودم. توی مدرسه همیشه معلم ها میگفتن اگر میخوای موفق بشی نباید لحظه ای وقتت هدر بدی باید دائما درس بخونی. توی خونه هم پدر و مادرم همینارو میگفتن. این شد که من همیشه توی خونه با خودم درگیری داشتم چون طبق این اصل من باید دائما در حال خوندن باشم و طبق شرایطی که خودم داشتم کشش اونقدر مطالعه رو نداشتم. این شد که من به این باور رسیدم که من توانمند نیستم و نمی تونم. این "تمی تونم" از اینجا اومد که به خودم میگفتم باید روزی 8 ساعت بخونی اما نمی تونستم بخونم، هرچند که توی مدرسه و کنکور هم نتایج خوبی میگرفتم.